vorige | volgende

Vorige citaten:

From Wildman to King:
Another Look at Male Myth and Initiation

Jim Moyers, MA, MFCC

It has been a while since Robert Bly’s Iron John topped the best seller list and the “men’s movement” was a hot media topic. Maybe enough time has elapsed to allow another look at both the Grimm’s tale upon which Bly based his book and the place of males in contemporary society. Like many popular attempts to recover supposed ancient wisdom from cultures far removed from ours in time and basic outlook, the men’s initiatory movement inspired by Bly’s ideas is founded on a romanticized view of history and human nature. The usefulness of its supposed ancient “rites of initiation” in helping modern men adjust to changing gender roles is questionable. And the darker side of traditional male initiatory practice, in bending young men to the will of their elders while maintaining male domination of women and children, has been for the most part ignored.

Simplistic as its views may be, the men’s movement arose in response to a genuine need. Many contemporary men feel lost and confused, unsure of who they are and where they belong in a society that has little use for men in traditional roles. While it may be true that economic and political power are still primarily controlled by men, men who experience themselves as personally powerful are few and far between. In contrast to the progress women have made in moving beyond traditional gender limitations, men continue to be burdened by unspoken but persistent demands that they prove themselves “real men.” [...]

naar boven

Becoming a More Effective Father

Israel Helfand, M.S., Ph.D.

Fatherhood brings with it both conflict and satisfaction. Many men enjoy the time they spend with their children and feel effective as a parent. But fatherhood often comes with much struggle.

When a man realizes he is going to be a father, he may feel overwhelmed with stress. Many professionals believe men have an underlying fear of being rejected by the wife in favor of the child. There is no question that the birth of a child brings much change in many areas of a couple’s life - marital relationship, financial priorities, sexual frequency, time alone, etc. These changes must be grieved, and many men try desperately to avoid that. This grieving process is rarely explored by men and has been referred to by the men I’ve worked with as sacrifice. [...]

Read more and please, check out the author’s website.

naar boven

Projection

When a person is made to feel anxious by pressure upon the ego from the id or superego, he can try to relieve his anxiety by attributing its causation to the external world. Instead of saying, “I hate him,” one can say, “He hates me”; or instead of saying, “My conscience is bothering me,” one can say, “He is bothering me.” In the first case, one denies that the hostility springs from the id and attributes it to another person. In the second case, one denies the source of the feelings of persecution and ascribes it to someone else. This type of ego defense against neurotic and moral anxiety is called projection.

The essential feature of projection is that the subject of the feeling, which is the person himself, is changed. It may take the form of exchanging the subject for the object. “I hate you” is converted into “You hate me.” Or it may take the form of substituting one subject for another subject while the object remains the same. “I am punishing myself” is changed into “He is punishing me.” What the ego is actually trying to do when it employs projection is to transform neurotic or moral anxiety into objective anxiety. A person who is afraid of his own aggressive and sexual impulses obtains some relief for his anxiety by attributing aggressiveness and sexuality to other people. They are the ones who are aggressive and sexual, not he. Likewise, a person who is afraid of his own conscience consoles himself with the thought that other people are responsible for bothering him, and that it is not his conscience.

What is the purpose of such a transformation? It serves the purpose of changing an internal danger from the id or the superego which is difficult for the ego to handle into an external danger which is easier for the ego to deal with. A person usually has more opportunity to learn how to cope with objective fears than he has to acquire skill in mastering neurotic and moral anxiety.

Projection does more than help alleviate anxiety. It also offers a person an excuse for expressing his real feelings. A person who believes that he is hated or persecuted may use this belief as a justification for attacking his imaginary enemy. By using the pretext of defending himself against his enemies he is able to gain satisfaction for his hostile impulses. He obtains pleasure without feeling guilty because he feels that his aggression is justified. Of course, the whole affair is an elaborate subterfuge or rationalization for evading personal responsibility for one's acts by blaming someone else.

The term rationalization is used here in the sense of finding a justifiable excuse or alibi in the external world for doing something that is frowned upon by the superego.
Rationalization also refers to the substitution of a socially approved motive for a socially disapproved one. A person who gives a lot of money to charity may think he is doing it out of the kindness of his heart when he is really motivated by a desire to show off or by a guilty conscience. Obviously one cannot be conscious of projecting or rationalizing, otherwise the mechanisms would not alleviate anxiety. This is true of all the defenses of the ego; they must operate unconsciously in order to be effective in reducing anxiety.

The projection of superego prohibitions and punishments is very easily accomplished because the superego is the internal representative of something that was originally external. Before the superego was formed, prohibitions and punishments were inflicted by the parents. Consequently, that which was once external can be made external again. This is more likely to happen when the superego has not been securely incorporated into the personality structure. A person with a weakly integrated superego is more disposed to attribute his guilty feelings to persecution from others because he feels that the restraints come from alien sources and not from himself.

Projection is a very prevalent defense mechanism because from a very early age one is encouraged to look for the causes of one's behavior in the external world and discouraged from examining and analyzing his own motives. Moreover, a person learns that he can avoid punishment and self-blame by inventing plausible excuses and alibis for his misdeeds. He is, in effect, rewarded for distorting the truth.

There is another type of projection which may not seem, on first thought, to be defensive in character. It consists of sharing one's feelings and thoughts with the world. One feels happy and thinks that other people are also happy, or one feels miserable and thinks that the world is full of misery. Upon closer analysis the defensive nature of such shared projections becomes apparent. When other people are not happy one's own happiness is endangered, because it may make one feel guilty to be happy when others are unhappy. In order to remove that threat, one attributes happiness to others as well. If a person can convince himself that most people are dishonest, it makes it easier for him to be dishonest without feeling guilty. A student who habitually cheats during examinations often excuses himself on the grounds that nearly everyone else cheats, too. Or if he believes that sexual promiscuity is common he can use this belief to excuse his own sexual escapades. This type of projection does not involve the repression of the real motive and the substitution of another one. The person acknowledges that he possesses the motive but his moral anxiety is reduced by his projecting the motive onto others.

From:

Calvin S. Hall,
Professor of Psychology
Western Reserve University
A Primer of Freudian Psychology
The New American Library, 1954
P. 89-91

naar boven

Bert Hellinger (1925): De liefde tussen partners vergt het loslaten van de eerste en meest intieme liefde, namelijk de liefde van een kind voor zijn ouders. Pas wanneer de gehechtheid van een jongen aan zijn moeder - hetzij in liefde, hetzij in woede - is verdwenen, kan hij zichzelf ten volle aan zijn partner geven en werkelijk man zijn.

De gehechtheid van een meisje aan haar vader dient ook te verdwijnen voordat zij zich aan haar partner kan geven en een vrouw kan zijn. Een succesvol partnerschap vraagt om opoffering en transformatie van onze vroegere binding als kind aan onze ouders - de jongen aan zijn moeder en het meisje aan haar vader. Een jongen leeft de periode voor en na de geboorte en zijn kindertijd voornamelijk binnen de invloedssfeer van zijn moeder. Als hij daarin blijft, overspoelt haar invloed zijn psyche en zal hij het vrouwelijke als het belangrijkste en het sterkste ervaren. Onder de dominantie van zijn moeder kan hij een bekwame verleider en minnaar worden, maar hij ontwikkelt zich niet tot een man die vrouwen waardeert en die een langdurige liefdesrelatie in stand kan houden. Evenmin zal hij een sterke en toegewijde vader voor zijn eigen kinderen worden. Om een man te worden die in staat is ten volle deel te hebben aan een gelijkwaardig partnerschap, dient hij zijn eerste en meest intieme liefde in zijn leven - zijn moeder - op te geven en zich naar de invloedssfeer van zijn vader te begeven.

In vroeger dagen vormde het proces waarin een jongen zijn moeder verlaat een vast onderdeel van de sociale structuur, dat bestond uit initiatie- en overgangsriten. Als hij deze rituelen had meegemaakt, had de jongen een vaste plaats in zijn vaders wereld en kon hij niet meer als kind terugkeren naar zijn moeder. In onze cultuur zijn de formele riten die dit proces ooit vormgaven, verdwenen en het proces waarin de jongen de invloedssfeer van de moeder achter zich laat, verloopt dikwijls pijnlijk en moeilijk. Zelfs de militaire dienst, die ooit hielp om de jongens weg te halen uit de invloedssfeer van de moeder en binnen te brengen in die van de vader, heeft voor veel jongemannen deze functie verloren.

Een meisje komt het leven binnen in de invloedssfeer van haar moeder, maar zij ervaart het vrouwelijke en de aantrekkingskracht van het mannelijke heel anders dan haar broer. Haar vader is door haar gefascineerd en als alles goed gaat, kan zij de kunst van het aantrekken van mannen oefenen in de stabiele veiligheid van zijn liefde. Wanneer zij echter binnen de invloedssfeer van haar vader blijft, wordt zij 'papa's kleine meisje'. Ze kan een minnaar krijgen, maar ze zal niet volledig uitgroeien in haar vrouwzijn; ze heeft moeilijkheden met een gelijkwaardige partnerrelatie en met overvloedig geven aan haar kinderen. Om een vrouw te worden is het voor het meisje noodzakelijk dat zij de eerste man in haar leven - haar vader - verlaat, terugkeert naar haar moeder en naast haar gaat staan.

Uit:

Bert Hellinger
Verborgen dynamiek van familiebanden
Altamira/Becht, 2001

naar boven

Bert Hellinger (1925): De vanzelfsprekende en natuurlijke wetten van het bestaan en de tijd zijn ook van toepassing op familiesystemen. Ons bestaan wordt gekenmerkt door de tijd; vroegere gebeurtenissen vinden eerder plaats dan latere. De tijd verleent ons bestaan orde en structuur. In relatiesystemen betekent dit dat wie het eerst een systeem binnenkomt een zekere voorrang heeft op degenen die later komen. Ouders komen een systeem eerder binnen dan kinderen, de eerstgeborene komt voor de tweede, enzovoort. De tijd stelt een natuurlijke rangorde in binnen het systeem die gerespecteerd dient te worden.

In disfunctionele gezinnen komt het dikwijls voor dat een jongere persoon deze rangorde ontwricht door verantwoordelijkheden, functies, voorrechten of schulden naar zich toe te trekken die bij een oudere persoon horen. Een voorbeeld hiervan is een zoon die boet voor wat zijn vader verkeerd gedaan heeft of die probeert om voor zijn moeder een betere echtgenoot te zijn dan zijn vader. Jongere personen die de orde van de tijd geweld aandoen door functies en verantwoordelijkheden van oudere personen op zich te nemen, reageren dikwijls onbewust met de neiging tot zelfdestructie en mislukking. Omdat dit soort inbreuken op de rangorde ingegeven worden door liefde, herkennen degenen die hierin verstrikt zitten hun schuld niet. Dergelijke inbreuken zijn dikwijls factoren die in belangrijke mate bijdragen tot een tragisch verloop van gebeurtenissen in een familie, bijvoorbeeld in gevallen van zelfmoord en psychogene ziekten, of wanneer een later familielid in de criminaliteit terechtkomt.

Wanner twee bestaande families worden samengevoegd is het ingewikkeld als het gaat om de rangorde met betrekking tot tijd welke normaal gesproken de liefde in een familie bevordert. Wanneer twee personen uit een vorig huwelijk kinderen meebrengen in hun nieuwe relatie, heeft hun liefde voor elkaar geen voorrang op de liefde voor hun kinderen. In deze situatie vraagt de liefde doorgaans dat de binding met de kinderen uit het vorige huwelijk voorrang heeft op de nieuwe liefde tussen beide partners. Daarna komt hun band als man en vrouw in een partnerschap van gelijken, gevolgd door de binding met de kinderen die zij samen hebben.

Dit mag niet als een star dogma worden opgevat. Veel problemen in een tweede huwelijk treden echter op wanneer een van de nieuwe partners jaloers wordt op de eerdere kinderen van de ander, dat wil zeggen wanneer de nieuwe partner verlangt dat de nieuwe liefde voorrang heeft op de oude liefde tussen kinderen en ouders.

Uit:

Bert Hellinger
Verborgen dynamiek van familiebanden
Altamira/Becht, 2001

www.hellinger.com
Over het werk van Bert Hellinger, psychotherapeut.

Zijn werk en persoon roepen heftige weerstanden op. Lees een kritiek uit de kring van de psychoanalyse.

Interview met Prof. Dr. Heiner Keupp, Hochschullehrer für Sozial- und Gemeindepsychologie aan het Institut für Psychologie der Ludwig-Maximilians-Universität München.

Jaap Hollander (Instituut voor Eclectische Psychologie) is een voorstander. Lees zijn beschrijving van het therapeutisch proces.

Lees een puntsgewijze samenvatting van Hellingers werk.

Voor een analyse van het begrip family constellation, klik hier.

Systemische Opstellingen Nederlands Taalgebied verschaft heldere uitleg over Hellingers werk. Klik op Algemene informatie.

www.oyh.nl
Tineke Brackel geeft workshops in de traditie van Bert Hellinger.

naar boven

Uit:

Pico Iyer
Ten New Songs - Leonard Cohen
Tricycle, Spring 2002

Ten New Songs

Pico Iyer's commentaar op The Essential Leonard Cohen. Cohen.

The Leonard Cohen Files

De zee die denkt (Tip)

[Jesus] taught not only in the synagogues but likewise in the open air, on the shore of the lake, and on the road. There also were strange people in the group surrounding him: women, children, and many who were viewed as godless or unclean.

Further, the manner of his teaching is surprising. He did not derive it from the Holy Scriptures, although he was familiar with them, esteemed them, and appealed to them here and there.

Instead, he constantly presented the reality of God and the validity of his will in an immediate way and made them comprehensible to his hearers without using the established structure of sacred texts and traditions and without presupposing a conventional, religious point of view.

His metaphors, parables, and proverb-like utterances were not used to explain traditional teachings of biblical theology but, instead, appealed directly to the everyday experience and the understanding of his hearers, and they are therefore characterized by a unique self-evidence and a disarming simplicity. [...]

naar boven

vorige | volgende